WARHAMMER: HISTORIE ZNAD REIKU

[Skryba Wieży Absolutu]

Przed tobą niecały dzień drogi do Schlaghügel. Tam też, u celu, jeżeli wierzyć opowieściom, masz szansę ujrzeć matkę. Świat, zupełnie bez żadnej zapowiedzi, machnął ręką, rozsypując deszcz nadziei. Jego krople niosą cię do tajemniczej, opuszczonej do niedawna wsi.

Zdarzenie związane z zaginięciem mieszkańców osady odcisnęło piętno na otaczającym ją świecie. Szlak wydaje się być coraz bardziej zapomniany. Błotnista, pokryta plamami gęstej trawy droga męczy twoje nogi przyzwyczajone do ziemi ubitej końskimi kopytami i butami wędrowców. Stojące niewzruszenie, niczym odwieczne pomniki, drzewa lasu Laurelorn wynurzają swe korzeniowe dłonie i powoli, niezauważalnie dla ludzkiego oka, przejmują władzę nad drogą, przywracając pierwotny stan tych ziem.

Na szlaku z Salzenmund do Schlaghügel jesteś od kilku dni. Za tobą noc spędzona pod gołym niebem. A przed... Niecały dzień drogi. Tylko i aż tyle.

Jest rano. Ponad rozłożystymi koronami drzew rozciąga się pasmo szarych chmur. Na twoją twarz spada deszcz. Nie taki, który niesie nadzieję. Zwykły, letni deszcz i nic więcej.

[Reklama]

[Johann Nüber]

Przyzwyczajony do życia w trasie, zmęczenie spowodowane niewyspaniem się zupełnie zignorowałem. Od prawie roku jestem w drodze i właściwie stała się dla mnie codziennością. Szkoda tylko, że większość tej drogi była bez celu i nadziei na cokolwiek dobrego w życiu.
Nawet szansa na zostanie czarodziejem okazała się usłana rozczarowaniami, i nie mogłem nazywać się nawet przeciętnym uczniem. Czułem, że ta wędrówka to właściwie moja jedyna szansa, ale mimo to nie potrafiłem wykrzesać w sobie dodatkowej motywacji.
Nawet informację o powrocie mojej matki odebrałem prawie beznamiętnie. Przeraża mnie to, ale nic nie potrafię z tym zrobić. Przynajmniej mam cel. Cel to podstawa.
Zebrałem obóz, dogasiłem ognisko, upewniłem się, że mam wszystko, czego mi trzeba, niespiesznie ruszyłem w kierunku mojego celu.
Nie za szybko, by czasem za szybko nie znaleźć się u celu, w miejscu potencjalnego rozczarowania.
Podziwiałem za to krajobraz, bo rodzinne strony zdecydowanie robily wrażenie.
Deszcz zdawał się dodatkowo gasić mój i tak znikomy już zapał.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

Morze melancholii otacza cię. Płyniesz leniwie pośród fal w stronę wyspy. Jedynego charakterystycznego punktu w całej przestrzeni.

Sztorm, w postaci elfickiej strzały, nadszedł bez żadnej zapowiedzi.

Pocisk wystrzeliwuje z czarnej czeluści lasu, przecinając przeraźliwie głośno powietrze i - gdy już jesteś pewien, że zanurzy się wewnątrz twojej czaszki - wbija się kilka kroków przed tobą.

Krople deszczu spływają po wystającym z podłoża podłóżnym kształcie. Lotki strzały skupiają uwagą swą jadowitą, czerwono-złotą barwą.

[Johann Nüber]

Cholera. To zdecydowanie najbardziej niebezpieczna sytuscja w jakiej znalazłem się w ciągu całego roku wędrówki. Tylko spokojnie, na pewno da się to rozwiązać na spokojnie.
-STOP! PRZESTAŃ! PRZYBYWAM W POKOJU.
Kuźwa w jakim pokoju, niby czemu miałbym przybywać nie w pokoju.
-Jestem tylko podróżnym, nie strzelaj!
Zatrzymałem się w miejscu i podniosłem ręce do góry, choć wyciągnąłem je trochę przed siebie. Na wszelki wypadek, gdyby trzeba było jednak rzucać czary.
Oczami dokładnie skanowałem teren. W razie kolejnego wystrzału będę wiedział skąd dochodzi.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

- Uspokoj - słyszysz zimny, dziwnie dźwięczny głos, który nie pasuje do reikspielu. - Uspokoj ty.

Pomiędzy drzewami, o wiele bliżej niż przypuszczałeś, pojawiła się elfia sylwetka odziana w skórznię i przypięte liście.

Elf idzie powoli, badawczo, w stronę drogi, aby stanął około dziesięć kroków przed tobą. Łuk ma opuszczony.

[Johann Nüber]

-Uspokój?! Prawie mnie zabiłeś! Czemu do mnie strzeliłeś?!
Powiedziałem z rękami wciąż uniesionymi do góry i skierowanymi w stronę napastnika. Pewnie jest ich tu więcej. Mogą mnie tu rozstrzelać, zrobić ze mnie sito. Co robić?
-Daj mi przejść, chcę tylko iść w moją stronę.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

Powoli wychodzi na drogę. Staje na około tuzin kroków przed tobą.

- Uspokoj ty - powtarza. Patrzy na ciebie uważnie srebrzystymi oczami. Tuż za jego głową widzisz niecały tuzin lotek o znanej ci już czerwono-złotej barwie. - Ostrzeg. Ja ostrzeg. Po co kroczy? Malhais nie powrót. Spokój.

[Johann Nüber]

//powinienem wiedzieć co to Malhais?//

Widząc, że elf ewidentnie nie ma zamiaru mnie zabić (choć wciąż podejrzewając pułapkę), trochę się uspokoiłem.
-Przecież prawie mnie zabiłeś. Byłem na szlaku, a Ty tuż obok w lesie, nie mogłeś zawołać?
I po chwili przerwy dodałem:
-I co lub kto to jest Malhais?
Ręcę wciąż trzymam w takiej samej pozycji, choć staram się nie wyglądać agresywnie.
Co jakiś czas spoglądałem w kierunku lasu, spodziewając się, że w każdej chwili może wyskoczyć z niego jeszcze cały oddział elfów. W głowie rezonowały mi słowa mojego ojca, który okoliczne szlaki przemierzył w ciągu swojego życia niepoliczalnie wielką ilość razy: "elfy prawie nigdy nie są same w lesie i prawie zawsze mają pokojowe zamiary, choć okazują je na swój sposób. Prawie. Pozostawaj więc czujny przy każdym spotkaniu, ale sam nie prowokuj niczego."
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

- Malhais - powtórzył. - Wielka biały Malhais. Ja ostrzeg. Człek zapomnieć o osada to Malhais nie powrót.

Nagle odwrócił głowę za siebie. Moment później wydaje ci się, ze widzisz rosnący na drodze, w oddali, skłębiony kształt. Konni.

- Człek. - Wyczułes w jego głosie... Zdenerwowanie? Strach? - Człeki.

[Johann Nüber]

"Malhais, malhais, co to znaczy" - wertowałem myśli w swojej głowie, próbując przypomnieć sobie, czy gdzieś może zdarzyło mi się o tym usłyszeć lub przeczytać.
Jasne było dla mnir, że zapewne mówi o celu mojej podróży. Przeszedł mnie dreszcz, jeden z niewielu od dawna.
-No ale co to jest Malha... - urwałem w połowie zaalarmowany tętentem kopyt i słowami elfa.
Odruchowo skoczyłem w stronę drzew, chcąc ukryć się, zanim mnie zobaczą. Na kilka sekund zawahałem się, ale uznałem jednak, że będę czuł się bezpieczniej, mając obok siebie elfa z łukiem, który chciał mnie ostrzec przed niebezpieczeństwem. Ale plusy takiej sytuacji bardzo nieznacznie wygrywały z minusami, dlatego niezbyt głośno wydusiłem z siebie:
-Chodź, ukryj się - mówiąc to, sam już dawno ruszyłem.
Jeśli uda mi się ukryć, bardzo uważnie obserwuję kto nadjezdża i dlaczego w takim popłochu.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

Test Ukrywania się: porażka (82 na 18)

Wchodzisz pomiędzy drzewa. Masz wrażenie, że las przykrył cię swymi dłońmi. Przycupnąłeś.

Elf zerwał się. Zręcznie i szybko osadził się za jednym z konarów, zaledwie kilka metrów od ciebie.

Konni nadjeżdżają. Jest ich chyba trzech. Jeszcze moment i was miną. Albo nie... zwalniają.

- Człeki zobacza! - syknął w twoim kierunku elf. - Zobacza! Idzie!

[Johann Nüber]

Jeżeli jestem przekonany, że mnie widzą i nie zaczynają wyciągać broni, wychodzę przed linię drzew i uważnie lustruje konnych. W rękach trzymam mój kij.
Jeśli wyciągają broń, uciekam wgłąb lasu i gestem przywołuję elfa.
Jeśli jest jeszcze choć cień szansy, że mnie nie spostrzegli, szybko zmieniam miejsce kryjówki i kryję się za tym drzewem, za którym jwst elf. Uważam, że na pewno nie ma nikogo, kto potrafi się ukryć w lesie lepiej niż elf.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

(opcja 3)

Test Ukrywania się (+30): sukces (47 na 48)

Podbiegasz blisko elfa, który wychyla lekko głowę zza konaru i lustruje drogę.

- Uspokoj, człek - szepcze.

Słyszysz, że konni zatrzymali się. Do twych uszu docierają również szczęknięcia ich rynsztunku.

- Łachudry długouche! - zawołał charcząco głos z drogi. - Jam jest sierżant Dagobert Weitz! Skończcie ten cyrk i gadajcie jak lud... jak normalni! Tako mówię w imię barona Gunthera von Hargenfels i całego zasranego Nordlandu, a co!

- Co gadane? - Elf spogląda na ciebie pytająco.

[Johann Nüber]

No kurwa, jeszcze tego brakuje, żebym został wciągnięty w jakiś konflikt władzy z elfami.
-Mówi że... - przerwałem na chwile zastanawiając się, jaka odpowiedź będzie dla mnie wygodniejsza
-Za coś was wini, ale nie wiem za co.
Mierzę wzrokiem konnych, ich umundurowanie i osprzęt, liczę ilu ich jest i czekqm, czy będą mówić coś jeszcze.
-Błagam Cię, nie wychodź na razie. Zróbmy to mądrze.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

Wynurzyłeś na chwilę głowę i wyłapałeś najważniejsze informacje. Trzech konnych. Kolczugi. Tarcze i miecze. Jeden z nich, ten wrzeszczący do was, wyróżnia się czarną peleryną oraz dłuższą tarczą z symbolem złotego ptaka na czarnym tle.

Żołnierze patrzą w waszą stronę, ale was nie widzą.

- Wina. Człek wina. Zawsze - rzekł elf takim tonem jakby mówił "trawa jest zielona".

- Wyłazić w imię Wielkiej Baronii Nordlandu, wy kmioty zzieleniałe! - zawołał sierżant, wznosząc miecz. - Długom już cierpliwy! Koniec! Czas odpowiedzi, łajzy prymitywne!

[Johann Nüber]

//Deszcz nadal pada? Jest chłodnawo?//

Przez chwilę zastanawiam się, czy znam symbol złotego ptaka na czarnym tle, wydaje się znajomy. Symbol baronii?
-Daj im jeszcze chwile, zaraz to załatwię, a Ty tu zostań, proszę, musimy jeszcze porozmawiać.
Jeśli żołnierze dalej coś mówią, czekam jeszcze i słucham, żeby zebrać jak najwięcej informacji.
Jeśli już tylko krzyczą, żeby wychodzić, to biorę trzy głebokie wdechy, próbuję opanować drżenie kończyn , ściskam kij w dłoni i wychylam się zza drzewa. "Od elfów dość mocno się różnię, chyba nie zaatakują." Próbuję przekonać sam siebie. Ściągam kaptur i upewniam się, że moje nieelfie uszy są dobrze widoczne. W ręku trzymam kij, ale ręce mam lekko uniesione do góry. Wyglądam trochę jak gorliwy ksiądz, wygłaszający kazanie, to chyba ze stresu.
-Witajcie! -krzyczę do nich odrobinę drżącym głosem - Johann Nüber, uczeń Kolegium Płomienia.
Powołanie się na ten autorytet wydaje mi się najlepszym sposobem na złagodzenie wstępnej reakcji na obcego, wychodzącego z lasu. Postanawiam dalsze wypowiedzi mówić trochę bardziej skomplikowanie, tak by elf nie rozumiał wszystkiego.
-Cóż wam mieszkańcy lasów uczynili, że nadciągnęliście w ten akurat areał, żądać od nich, ażeby skończyli "ten cyrk"?
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

(Tak i tak. Przy okazji - myślałem, że ukośniki wyrażają jakieś myśli twojej postaci, czy coś, dlatego nie odpowiedziałem odnośnie "Malhais". Nie, twoja postać nie wie co to jest, ale brzmi elficko, przynajmniej w ustach elfa. W komunikacji z MG używamy nawiasów!)

Elf pozostał na swoim miejscu.

Test Ogłady (+30): sukces (52 na 60)

Sierżant spojrzał na ciebie podejrzliwie. Opuścił miecz. Z bliższej odległości widzisz, że tarcza faktycznie przedstawia po prostu symbol Nordlandu.

Pozostali dwaj żołnierze wydają się nadal spięci.

- Czarodziej. Tego nam tu brakowało i to jeszcze pytania nam zadaje jakoby nas przesłuchuwał. - Zarechotał sztucznie i krótko Dagobert Weitz. - Się nas nie boi, my do kolegistów nic nie mamy. Ten drugi to też magik czy jaki inny uczony?

[Johann Nüber]

//Ale właśnie normalnych nawiasów często używa się w normalnym tekście, a takich ukośników nigdy, dobrze wyróżniają więc te fragmenty. Myślę, że wybaczysz mi tę prywatę xd//

Westchnąłem, ale i odetchnąłem z ulgą. Postanowiłem zignorować jego pytanir o elfa dopóki nie dowiem się czegoś więcej.
-Moglibyście mi Panowie nakreślić sprawę? Słyszałem niepokojące plotki, a Wy pewnie znacie sprawę najlepiej.
Matka, ostatni "żyjący?" członek rodziny. Myśl wcięła się pomiędzy ostrożne lawirowanie w całej sytuacji i lekko ukłuła.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

(Nie wiem, nie wydaje mi się, aby nawias był jakimś popularnym literackim narzędziem. To, co można byłoby zapisać w nawiasie, można spokojnie uznać często jako wtrącenie i załatwić przecinkami. No ale spoko, możesz przy tym zostać. :) Nie będziemy tego jednak zmieniać na pewno na forum, bo reszta już się przyzwyczaiła i imo to nie robi wielkiej różnicy. A ja sam te nawiasy ściągnąłem z innego forum.)

- Nakreślić sprawę? - Sierżant Dagobert Weitz parsknął, a jeden z żołnierzy wykonał nieśmiałe "huhu". - Pytałem o tego drugiego jegomościa w krzakach. Nie traktujmy się jak idiotów, magiku, a nikomu nie stanie się krzywda. Winniśmy się razem trzymać.

[Johann Nüber]

-Krzywda? Czy T-ty właśnie zagroziłeś cz-cz-członkowi k-kolegium? - słowa miały brzmieć na pewne siebie, ale jąkanie zdecydowanie zabiło większość efektu.
Szybkie przemyślenie sprawy uzmysłowiło mi, że jeśli zacznę teraz kłamać, to może wystąpić cały ciąg reakcji dla mnie co najmniej nieprzyjemnych, a może nawet śmiertelnych.
-Tamten to mieszkaniec tych lasów, którego chciałem przepytać w sprawie plotek, tak jak i was zresztą.
Chwila przerwy na oddech.
-i właśnie w ramach tej współpracy, o której Pan wspomniał, proszę raz jeszcze o nakreślenie sprawy, dla dobra Nordlandu i samego hrabiego Gunthera von Hargenfels, w którego reputację te plotki mogą zacząć godzić.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

Test Zastraszania (+20): porażka (97 na 35)

- Koleżko - warknął sierżant. - Nie strasz nas swoimi kontaktami z kol... - Nagle dotarły do niego słowa "mieszkaniec tych lasów". - Co? Długouchy w lesie? Jest tam cały czas?

Jego mina przybrała zdeterminowany, paskudny wyraz człowieka, któremu niewielu chce wchodzić w drogę. Pozostali żołnierze zaczynają się nerwowo rozglądać.

- Jeśli chcesz znać sprawę - rzekł zimno Dagobert Weitz - wyciągniemy ją razem od długouchego. A teraz daj nam te kurwę.

[Johann Nüber]

Wyciągam przed siebie swoje ręce w bezradnym geście, tak jakbym wyrażał coś w stylu: "ale przecież ja go nie mam".
" Dobra, ostatnia próba, bo pomyślą, że go kryję i mnie wpakują za kraty" ponyślałem do siebie.
-Jak tam wejdziecie w 3 z mieczami, to go spłoszycie. Długouchy w lesie akurat bardzo dobrze sobie radzi, więc ucieknie. A jak mawiał mój ojciec, a był stąd, elfy rzadko są same w lesie. Więc jeśli będziecie agresywni, naszpikują was strzałami i już nigdy sobie nie popijecie.
Mówiąc to, nerwowo przerzucałem moje spojrzenie, krótko zawieszając je na każdym z nich.
-Ja znam sztuczki, mogę się dowiedzieć na spokojnie. Ale najpierw Wy musicie mi powiedzieć, co wiecie.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

Test Przekonywania (+30): sukces (11 na 45)

Sierżant Dagobert Weitz prychnął.

- Dobra, masz gadane. A twój ojczulek dobrze prawił i my nie głupim. - Pokręcił głową, jakby zastanawiając się czy mówić coś więcej. - Słuchaj, sprawa jest prosta jak drąg tego długouchego smroda, gdy bóbr w pobliżu. Źle się dzieje w Imperium, ot co. Nic to normalnego, że w Schlaghügel ci ludzie zniknęli, a teraz się pojawiają. Sam też słyszałem, że z dwa miesiące temu gdzieś jakaś wiocha w Averlandzie po prostu z ziemi zniknęła. Od tak, i nie ma. Magia to jakaś elficka potężna, wszyscy łażą w kółko, dziwią się i jęczą, że koniec świata idzie. Ale to nie dla mnie. Ja gnojom czającym się wszędzie nie popuszczę. Oni muszą co wiedzieć. Łapię ich zatem i przetrzepuję. Kurwa po kurwie. Przecież te smrody były tu cały ten czas. Muszą coś wiedzieć. Nie wierzę, że jest inaczej. Nie wierzę. Dlatego... - Zawahał się. - Pokaż dobrą wolę, magiku. Współpracuj.

[Johann Nüber]

// Czy moja postać kojarzy, o co chodzi z inną wioską? Mogę mieć na to test inteligencji?//

Moje tętno przypieszyło, jakby co najmniej przebiegł dystans 1000 koni sprintem. Odetchnąłem z ulga i przetarłem pot z czoła. W całym swoim strachu poczułem się odrobinę pewniej, prawie jak gdybym panował nad sytuacją. Ale miałem poczucie kruchości tego stanu rzeczy i wiedziałem, że ci jegomościowie z łatwością by mnie pocięli.

-Przecież ja też jestem tutaj z dla i z polecenia Imperium - skłamałem odważnie, wiedząc, że nie ma szans na sprawdznie tego.
-Wykażcie i wy dobrą wolę i współpracujcie... - już chciałem kontynuować wywód, ale po ułamku sekundy wtrąciłem jeszcze - Proszę.
-Żeby moje sztuczki mogły coś zdziałać, muszę tam iść sam. Jeśli pójdziecie też, to nic z tego i niczego się nie dowiemy. Będziecie mnie cały czas widzieć. I pamiętajcie, że gramy po tej samej stronie. Do tego, was się będzie bał, bo ewidentnie chcieliście mu, no, wklupać. Więc się przestraszy i ucieknie i wracamy do scenariusza z mojej wypowiedzi przed chwilą.
Jeśli mnie nie zatrzymują i zgadzają się na moje warunki, to idę w kierunku elfa. Jeśli nie, to wysłuchuję ich obiekcji.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

Test Wiedzy (Imperium): sukces (38 na 50)

(Wiesz, że chodzi o wieś GastStadt, która znajduje się przy szlaku między Streissen i Averheim. Słyszałeś, że wieś zniknęła wraz z mieszkańcami podczas tajemniczej burzy. W jej miejscu jest teraz sporej wielkości dziura)

- Dobra, magiku, no nie mam nic przeciwko. - Sierżant wyglądał już na poddenerwowanego. - Rób swoje. Ale pamiętaj, że to może być początek pięknej współpracy. - Jeden z żołnierzy spojrzał na Dagoberta ze zdziwieniem. - Nie spierdol tego.

Wchodzisz w gęstwinę. Wygląda na to, że elfa... Nigdzie nie ma?

[Johann Nüber]

Idąc w kierunku lasu pomyślałem, że po wiosce mojej matki nie została dziura i miejsce zniknięcia nie wyglądało jak nieudany eksperyment słynnego mistrza Jodokusa.
Pot ponownie występuje na moje czoło, a tętno znowu wraca do sprintowego tempa. Co mi zrobią, jeśli nie znajdę tu elfa?
-Elfie? - mówię cicho, tak, żeby mnie nie słyszeli żołnierze - proszę, chodź do mnie na chwilę, chcę się tylko dowiedzieć o co chodzi. Potem wszyscy zostawią Cię w spokoju.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

Wychodzi zza drzewa. Jego spojrzenie jest zimne i skupione. Wyraźnie widzisz, że skrył się w lesie nieco dalej. I co ważne, jego łuk jest napięty.

- Ja pomoc ty - mruknął.

Test Inteligencji (-10): porażka (69 na 40)

Wygląda na to, że elf celuje... W ciebie? Jesteś pewien, że zaraz uwolni strzałę.

[Johann Nüber]

Robię wielkie oczy ze zdziwienia, kawałek życia przelatuje mi przed oczami i natychmiast padam na ziemie (jak gdyby chcąc uniknąć pędzącej we mnie strzały)
-Stóóóój! Ja pomóc też!
tylko tyle z siebie wyduszam i jeśli mimo padniecia na ziemię jeszcze żyję, po chwili powoli podnoszę głowę i patrzę na elfa, chcąc go wyczuć. Jednocześnie wyciągam dłoń w jego kierunku, robię to instynktownie, w gotowości o bronienia swojego życia.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

Padłeś. Gdy jeszcze byłeś w powietrzu, usłyszałeś dźwięk lecącej strzały. A potem tylko... Głuche uderzenie pocisku wbijającego się w korę drzewa obok.

Podnosisz głowę. Elf zniknął.

- Magiku! - krzyczy z drogi sierżant Dagobert. - Co tam się dzieje, do licha jasnego!?

[Johann Nüber]

-Kurwa! - rzuciłem pod nosem. Cieszyłem się, że żyję. Gdyby chciał, to by mnie tą strzałą wypatroszył. Chciał ostrzec, znowu.
-Elfie! Ja chce pomóc! - rzuciłem za nim jeszcze. Zrobiłem to na tyle cicho, by nie usłyszeli mnie strażnicy.
Szybko wpadłem na to, co zrobić, by odwrócić uwagę żołnierzy od całego zajścia. Wstałem z ziemi i splotłem magię. Rzucam zaklęcie odgłosy - chcę zaimitować 2 potężne ryki niedźwiedzi. Jeśli uda mi sie za pierwszym razem, zaczynam biec w kierunku żołnierzy sprintem krzycząc:
-KURWAAA, NIEDŹWIEDZIEEEE!
i robiąc przy tym przerażoną minę.
Jeśli sie nie powiedzie, otrzepuję się chwilę po wstaniu z ziemii i próbuję jeszce raz.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

Test Splatania Magii: sukces (27 na 45)
+ 1 do Uzyskanego Poziomu Mocy!
Test Uzyskanego Poziomu Mocy: 4 + 1 = 5
Zaklęcie "Odgłosy" zostało rzucone pomyślnie!

Wybiegasz z lasu. Krzyczysz. Słysząc za sobą paskudny, niedźwiedzi ryk, udawanie przerażonego jest tym prostsze.

- Kurwa - rzekł cicho sierżant. - Na koń, magiku!

Dagobert podjeżdża trochę bliżej i skręca, abyś mógł swobodnie wskoczyć na wierzchowca, tuż za niego. Wyciągnął w twoim kierunku rękę.

Pozostali żołnierze już ruszają w kierunku wsi Schlaghügel.

[Johann Nüber]

Uff, udało się. Odetchnąłem z ulgą. Chociaż reperkusje tej sytuacji pewnie trochę się za mną pociagną. A chciałem sam dotrzeć do tej wsi.
Wskakuję na konia i gdy tylko się usadowię mówię:
-Ruszajmy
Tętno trochę się uspokaja, choć moje myśli są teraz zupełnie chaotyczne. Nie mogę się skupić nad wymyśleniem, co zrobić.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

Czarna peleryna sierżanta Dagoberta Weitz porusza się przed tobą, tak jak jego zakuta głowa. Koń pędzi.

Sierżant dogadania dwójkę żołnierzy i wyprzedza ich. Po chwili wierzchowce zwalniają. Jeden z nich prychnął z niezadowoleniem.

- Dobra... - mruknął sierżant i splunął na lewo, cały czas jadąc. - Rozumiem, że już go tam nie było? Długouchego, znaczy się.

[Johann Nüber]

-Był, walczył z tym niedźwiedziem. Chyba był chętny do współpracy, ale nie było mi dane się przekonać - rzuciłem niedbale, jak gdybym myślał o czymś innym.
-Dokąd jedziemy? Może w międzyczasie opowiecie mi więcej o tym, co się stało?
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

- Długouchy pokonany przez naturę... No, no, życie zawsze mnie czymś zaskoczy - rzekł sierżant. - Chłopaki, jak się trzymacie?! - zawołał do żołnierzy z tyłu.

- Dobre jest! - odpowiedział jeden. - Ale Norbert zlał się w pory, pewny żem!

- Haha! - Zaśmiał się sztucznie Dagobert. - Lepiej zlać się w pory, niż szczać przez dziurę nieludzia strzały! Mogło być gorzej, Norberciku, mogło być gorzej...

Szlak odrobinę skręcił, a morze drzew po prawej i lewej zaszeleściło od wiatru. Deszcz chyba ustawał..

- O co żeś pytał... A, dobra - Przypomniał sobie sierżant. - No, wracamy do Schlaghügel i podejrzewam, że ci to na rękę, magiku. W końcu wspominałeś coś, ze cię tu wysłano. No, głównie tam się kręcimy. Pełno tam różnych ciekawskich przybyszów z zewnątrz. A biedni mieszkańcy gówno wiedzą. Ja postanowiłem z chłopakami przejechać się po lasach i dopaść jakiegoś długouchego. Ten miał być trzeci. Poprzedni dwaj nie gadali w reikspielu. Nawet jak się im palce łamało, wyobrażasz sobie... Johannie? Dobrze pamiętam?

[Johann Nüber]

-Bardzo dobrze pamiętasz Dagobercie. Rzeczywiście dziwna to sprawa, ja bym swojego ojca wydał, jakby mi palce łamano - powiedziałem z nerwowym uśmieszkiem jako żart, choć w głębi duszy czułem, że to prawda.
-No dobrze, to skoro już współpracujemy i wspieracie imperialną sprawę, to powiedzcie mi jeszcze dwie rzeczy: kto na przykład z zewnątrz zaczął się kręcić i co ważniejsze... - urwałem na chwilę, nabrałem powietrza i wyrzuciłem z siebie szybki potok słów:
-Czy ci ludzie naprawdę się pojawili tacy sami, a jeśli tak to czy ich widzieliście i czy zachowują się dziwnie?
Zrzuciłem kaptur płaszcza i odgarnąłem mokre od deszczu włosy. Dobrze, że przestaje padać - pomyślałem, by nie myśleć za dużo o wiosce.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

- A różni się kręcą. Wiem, że jaki śledczy z Hergendorfu. Straszny ważniak. Dwóch kolegistów też się kręci, z niebieskiej tradycyji, czy jak to się tam u was zwie. Nie gadałem z nimi, bo i po co. No i kilka łowców nagród z Salzenmund. Ale to wszystko karierowicze, ot co. Myślą, że się dorobią jak tajemnicę rozwiążą, tez mi coś. - Prychnął. - Co do pojawienia się... No tak, są tacy sami. - Sierżant chrząknął i jego głos zrobił się dziwnie, nienaturalnie smutny. - Zachowują się najnormalniej z wszystkich i chyba myślą, że ich w chujca robimy z tym, że zniknęli, no i że jest pięć lat później. Ale... No. Postarzeli się normalnie. Czują i widzą, że coś nie tak. Ale wiedzą tyle co my, albo i mniej.

[Johann Nüber]

-A czy... wrócili wszyscy? - chwila przerwy na wymiane spojrzeń ze wszystkimi.

-No bo wiecie, to mała wioska i ktoś musiał to sprawdzić, a brakujące osoby mogą być kluczem do rozwiązania sprawy. No i co na przykład z przejezdnymi, niezameldowanymi tam? Bo wiem, że tacy też zniknęli. A wrócili?

Pod koniec swojej wypowiedzi wyraźnie spochmurniałem. Jednak jakieś emocje przebijały się przez moją zobojętniałą od kilku lat skorupę. Im bliżej wioski, tym bardziej. Wciąż jednak nie czułem tego tak, jak powinienem. A przynajmniej tak mi się zdawało.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

- Wrócili wszyscy. Zostali spisani, sprawdzeni - rzekł sucho sierżant. - No, za wyjątkiem jakiegoś młynarza. Zatrzymaliśmy też tych, którzy byli tam przejazdem. Nie wypuścimy ich do momentu aż wszystkiego nie wyjaśnimy. A ty, magiku? Masz jakieś informacyje od kolegistów może? Sprawa jest tak zrypana, że zaczynam się łapać wszystkiego.

[Johann Nüber]

"Hmm, co by tu zrobić, żeby się odpierdolił, a jednocześnie, żeby był zadowolony z odpowiedzi i nie próbował wyłamywać mi palców" - pomyślałem
-Mam, ale to tajna informacja. - zapauzowałem na chwilę, żeby wzbudzić jeszcze większe zainteresowanie.
-Ale widzę, że zależy Ci na Nordlandzie, więc mogę Ci powiedzieć, ale tylko pod warunkiem, że nikomu się nie wygadasz. Wtedy cała sprawa mogłaby się posypać. Zgadzasz się?
Wychyliłem się odrobinę, by zobaczyć coś więcej niż głowę Dagoberta. Co widzę?
-Jeszcze jedno pytanie - czy Wy stacjonujecie w Schlaghügel?
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

- Magiku, w takiej chwili jak ta, trza ze sobą współpracować. Niech mi magik wierzy, że my chcemy dobrze. I tak, zatrzymaliśmy się w Schlaghügel. Dokładnie to u gospodarza Bernfrieda w "Dziurawym Trzewiku". Swój chłop.

Droga cały czas wije się przez Puszczę Laurelorn, a z nieba nie spada ani jedna kropla. Obraz ten utrzymuje się już jakiś czas i nic nie zapowiada zmian.

[Johann Nüber]

Spoglądam w kierunku puszczy, jakby mając nadzieję, że gdzieś tam pojawi się znajomy mi elf, z którym będę mógł porozmawiać i dowiedzieć się czegoś więcej.
"Wszyscy wrócili" rozbrzmiewało mi w głowie coraz donośniej.
-Powiedzcie mi jeszcze jedno, żebym był pewny, że mogę wam ufać: wysłał was tu baron? A jeśli tak, to w jakim celu dokładnie celu?
Żałowałem, że nie mogę mu patrzeć w oczy zadając to pytanie.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

Mijacie drzewo za drzewem. Ani śladu elfiej obecności.

- Tak jest, baron Gunther von Hargenfels we własnej osobie. Chłop chce wiedzieć co jest tu grane po prostu pod jego nosem i ja mu się nie dziwie. A że i tak się tu wybierałem, no to... Czemu by nie powęszyć i dla barona?

[Johann Nüber]

"Kurwaaa, czy to się gdzieś na mnie źle nie odbije?"

-No dobrze, a więc niezbyt szczegółowe informacje dostałem. Znam zarys sprawy i zostałem wysłany do zbadania zjawiska. ALE.

Przerwałem, by suspens sięgnął zenitu.

-Od magów, którzy parają sie nakreślaniem ścieżek i spoglądaniem za zasłonę przyszłości usłyszałem, że najprawdopodobniej z tym wszystkim ma związek osoba, która ma trzy czarne pieprzyki na lewym uchu i jeden na prawym. Ale niekoniecznie jest winna. Może po prostu być kliczem to rozwiązania sprawy.

Westchnąłem z przejęciem.

-ALE ta informacja powinna zostać między nami. Koniecznie.

Po chwili namysłu dodałem:

-Magowie powiedzieli też, że ta osoba musi ujawnić się sama i że jeśli będzie się pod tym kątem sprawdzło wszystkich mieszkańców wioski, to prawda nigdy nie wyjdzie na jaw i całość będzie miała straszne konsekwencje.

Mówię to, jadąc na koniu z Dagobertem tak, by tylko on mógł to usłyszeć.

-Działaj ostrożnie, proszę Cię.

Zauważyłem też, że Dagobert wydaje się mieć jakąś prywatną sprawę związaną z tą wioską. Położyłem mu dłoń na ramieniu i zapytałem:

-A co tak naprawdę Cię tutaj sprowadza?
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

Koń pokonuje kolejne odległości. Słońce wychodzi zza chmur. Światło odbija się rażąco w hełmie sierżanta Weitza.

Mówisz, a Dagobert cierpliwie słucha. Nie skomentował twoich słów, aż do momentu, gdy zadałeś mu ostatnie pytanie.

Test Ogłady: porażka (47 na 30)

- Magiku - odparł w końcu. - Doceniam informacje. Naprawdę. Ale nie ze wszystkim dzielić się muszę. Moje własne problemy pozostawię sobie. Zapewniam ja ciebie jednak, że te prywatne, te no, pobudki, nic nie zmieniają. Ja i moi ludzie nie zamierzamy narobić niepotrzebnych kłopotów. Chcemy rozwiązać sprawę i wrócić do domu.

Mówiąc "domu" jego głos się odrobinę załamał. Mężczyzna natychmiast przestał mówić i po prostu spojrzał na chmury.

- Sierżancie? - zawołał jeden z żołnierzy. - Może postój jaki? Taki co by się odlać i napoić.

- Dwie godziny i się zatrzymamy. - rzekł twardo sierżant. - Sprawa nie rozwiąże się sama. Wytrzymasz.

[Johann Nüber]

"Nie wyglądał na przekonanego. Ale z drugiej strony, czemu miałby mi nie wierzyć? Zresztą, nic nie może mi zarzucić, odstawi mnie i dalej zajmę się sprawą sam."

-Rozumiem, nie będę naciskał. A ze spraw zawodowych, mógłbyś mi powiedzieć , jakie dokładnie zadanie postawił przed Tobą baron? Podziel się ze mną proszę jeszcze tą informacją i nie będę Cię póki co wypytywał.

Powoli męczę się tą rozmową. Gdy adrenalina opadła, nie jest już tak interesująco.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

- Powiedziałem co wiedziałem, magiku. Doprawdy. Zobaczycie na własne oczy wszystko. W Schlaghügel. - Obrócił głowę do tyłu, w prawo. - Podacie manierkę? Jest w prawej juce. Też sobie chlapnijcie. Ciepło się robi jak skurczybyk.

[Johann Nüber]

Odciąłem się już całkowicie. Beznamiętnie podaję mu manierkę, a gdy on skończy z niej pić, sam pociągam solidnego hausta. Tak jak to się zawsze u nas w Nordlandzie robi, gdy okoliczności są bardzo niesprzyjające. Albo bardzo sprzyjające. Tego nawet Kolegium nigdy mnie nie oduczyło.

Jeśli mnie nie zaczepiają, resztę drogi spędzam w milczeniu, uważnie obserwując las i wypatrując elfa. Tego konkretnego, który ewidentnie coś wiedział. Podziwiam też potęgę tego lasu i przypominam sobie inne podróże przez trakty, które go przecinają. Staram się nie myśleć o matce ani nawet o mieszkańcach wioski.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

O dziwo w manierce nie było ani kropli alkoholu. Letnia woda przepłynęła przez twoje gardło. Jej łyk okazał się być zbawiennym, albowiem przepowiednia Dagoberta spełniła się. Nadeszły chwile gorąca.

Drzewa przestały szumieć, jak gdyby znudziły się nieustannym szeptaniem. Zastygły. Konie prychały raz za razem. Błoto na drodze uginało się pod ciężarem ich kopyt, tworząc wyraźne ślady. Żołnierze klęli pod nosem. Wkrótce zaczęli rozmawiać między sobą. Temat szybko zszedł na kobiety. W ustach pomocników Dagoberta zaczął rozbrzmiewać festyn obrzydliwych przechwałek mokrych od żenady.

Poznałeś za to imię drugiego żołnierza, które brzmiało Conrad. Jego towarzysz Norbert zwał go również Stabem, być może było to jego nazwisko.

Sierżant Weitz ściagnął czepiec i położył go przed sobą. Potarł spocone czoło. W jego łysej potylicy odbijało się ostre światło spadające z nieboskłonu.

Minęła godzina, może dwie... W trakcie podróży nie wydarzyło się nic szczególnego.

[Johann Nüber]

Rozmowy o kobietach ignoruję. Nie mam ochoty nawet myśleć na ich temat.
Gorąco szczególnie daje mi się we znaki. Takie uoały w Nordlandzie to rzadkość
Po tych dwóch godzinach jazdy bolą mnie pośladki, nie przywykłem do jazdy konno.
-A wy panowie, nie pijecie nic? - mówiąc to, wskazuję na manierkę.
-Ile nam jeszcze zostało?
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

- Wody? Czasu? - Norbert zarechotał. - Pierwsze... Mało. Oszczędzać trza. Drugie... Nie wiem ja. Szefie?

- Drugie tyle i będziemy. A manierkę napełnimy w strumieniu. Porządnie zaś napijemy się jak będziemy w Schlaghügel. Czuj się zaproszony, magiku.

[Johann Nüber]

-Drugie tyle? Dopiero połowa drogi? Dłuży się ta podróż.

Rozglądam się po raz kolejny, znowu mając nadzieję, że wychwycę gdzieś sylwetkę elfa, przyczajonego za drzewem.

W rzadkich chwilach, w których myślę o całym zdarzeniu, ale pomijając w tym wszystkim moją matkę, czuję dziwną ekscytację związaną z tajemnicą, która przede mną stoi. Ekscytację i strach. Nic nie wiem, o tego typu zdarzeniach.

-Dzięki za zaproszenie, jeśli będzie czas i sprawy nie będa naglić, skorzystam. - ucieszyłem się, że jestem z nimi teraz w dobrych relacjach. Ich pomoc pewnie mogłaby się przydać w niektórych sytuacjach.

-Może przyspieszymy trochę?
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

- Pegaza ci tu nie wyczaruję, magiku - zażartował chłodno sierżant. - A i ty nie czaruj. Konie spłoszysz.

Czas mijał... Tajemnica była tuż, tuż.

Któraś z chmur ulitowała się i przykryła jaśniejącą na niebie kulę. Cień rozniósł po okolicy błogie, chłodne powietrze. Wtedy też drogę przeciął strumień wynurzający się ze skał po prawej. Sierżant wraz z żołnierzami poprowadził konie bliżej wody. Wierzchowce zaczęły spijać życiodajną ciecz.

Norbert i Conrad, zwany też Stabem, podeszli ze swoimi bukłakami do strumienia. Dagobert Weitz rzucił im swoją manierkę. Sam też zszedł z konia i zrobił kilka kroków, prężąc się.

- Rozprostuj nogi, magiku. Krótka przerwa dobrze nam zrobi. Wieś blisko.

[Johann Nüber]

Schodzę z konia i ruszam w kierunku strumienia. Przez odrętwienie lewej nogi niemal przewróciłem się po drodze. Klnę pod nosem i patrzę na moich kompanów, mając nadzieję, że nie widzieli zajścia.

Podchodzę do strumienia i zaczynam pić. Byłem zdecydowanie bardziej spragniony niż mi się wydawało, wypijam sporą ilość płynu, po czym oddaję mocz gdzieś w krzakach, ale nie wchodząc za granicę drzew puszczy. W tym miejscu zdecydowanie za łatwo dostać elfią strzałą.

-No, panowie, ruszajmy, bo się ściemni. - ponaglam ich po raz kolejny, choć nie uśmiecha mi się jazda kolejnych kilku godzin na koniu.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

- Magik dobrze prawi. Na konie i jazda!

Wszyscy się zbierają i ruszają, pozostawiając strumyk za sobą. Wkrótce przykrywają go drzewa, a morze puszczy z każdej strony zaczyna znów być jedynym krajobrazem.

Odgłos parskających koni i dudnienie ich kopyt było jedynym dźwiękiem, który słyszałeś. Ta monotonna kakofonia po pewnym czasie, który trudno sprecyzować, została przerwana przez słowa Dagoberta:

- Magiku, a może rzuciłbyś na to okiem?

Konie spowolniły. Dotarliście do rozstajów. W miejscu tym stał niewysoki, porośnięty mchem kamienny słup. Pokrywały go wyryte starannie napisy: "SCHLAGHÜGEL" i "KRĄG". Przy każdej z nazw znajdowała się prosta strzałka. Droga do Schlaghügel była tą po prawej.

- Jak myślisz? Co to może znaczyć, magiku? - spytał Dagobert. Jego pytanie brzmiało dosyć idiotycznie, biorąc pod uwagę klarowność napisów na słupie. - Pewnie jakiś wsiok to wyskrobał. Ale brzmi to, ten, no, mrocznie.

[Johann Nüber]

-Eee, nooo, wszystko wskazuje na to, że jest tam jakiś krąg. Ludzie coś tam pewnie czczą. Ten drogowskaz jest nowy?

Na pokaz staję pewnie na nogach, uginam lekko kolana i wyciągam ręce przed siebie, w kierunku drogi do kręgu. Tak żeby moi towarzysze widzieli, że sprawę traktuję poważnie. Wykrywam magię z tamtego kierunku. Chcę upewnić się, że to miejsce nie ma jakiegoś powiązania z SCHLAGHÜGEL.


// Czy moja postać wie coś o tym miejscu? //
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

(Słyszałeś, że jest to krąg związany z Dawną Wiarą. I tyle)

Test Wykrywania Magii: porażka (47 na 45)

Strumień potężnej i dzikiej magii owiewa przestrzeń. Szponiaste wiry i kłęby sierści warczą z nienawiści. Rysują się pionowe głazy ułożone w kręgu na wzgórzu... Z otwartego przejścia kroczy w twoją stronę głos. Eteryczna zjawia podpełza do ucha. Wyje i szepce jednocześnie.

- To, co zostało stracone... Nie będzie odzyskane. Ale zawsze można więcej stracić... Zawsze.

Wizja się urywa.

Test Siły Woli: porażka (90 na 45)
Otrzymujesz 1 Punkt Obłędu!

- Drogowskaz stary jak świat. Magiku, ale o tym napisie niżej mówię. Mgła... Bez litości... O co idzie?

[Johann Nüber]

Nie pamiętam, bym kiedokolwiek odczuł tak mocną wizję magiczną. Wizje towarzyszące wykrywaniu magii zazwyczaj były tylko ulotnym wiaterkiem owiewającym mój eteryczny byt. Tym razem było jednak inaczej. Strach, który towarzyszył pojawieniu się zjawy sparaliżował zarówno mój byt eteryczny, jak i wpłynął na mnie psychosomatycznie. Nie potrafiłem się poruszyć i osunąłem się na kolana. Wydałem z siebie niemal niemy odgłos:

-Aaaa - który przypominał jęknięcie starca w wieku najbardziej podeszłym, który próbuje o coś poprosić, ale nie potrafi już znaleźć odpowiednich słów, czy siły na ich wypowiedzenie.

Słowa zjawy rezonują w mojej głowie jeszcze przez dobre parę minut, tworząc w niej wizję mojej matki, która oddala się ode mnie, na swój sposób odrywając i zabierając ze sobą część mojej jaźni. Nie potrafię sobie tego wytłumaczyć, dlatego trwam w tej wizji jeszcze przez minutę i tępo patrzę na strażników.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

- Magiku! - Dagobert spojrzał na ciebie z lekką obawą. - Stab! Norbert! Co tak jak kołki stoicie?!

Żołnierze zsunęli się nieporadnie z koni i zaczęli podchodzić.

- Ee... Wszystko dobre? - spytał Norbert, wyciągając dłoń w twoim kierunku. Ale nie dotknął cię. Chyba był... Wystraszony?

[Johann Nüber]

Rozejrzałem się nerwowo wkoło. Nic nie było. Chyba muszę się przyzwyczaić do tego, że magia czasem objawia się w tak intensywny sposób. Ale było w tym coś więcej, ta zjawa mogła być kluczem do zrozumienia również sprawy wioski. Nie mam pojęcia jak się za to wszystko zabrać, ale każda poszlaka jest cenna. Gdy już trochę ochłonąłem powiedziałem do Norberta:

-Pomóż mi wstać.

Wyciągnąłem do niego dłoń, chwyciłem ją pewnie i podniosłem się. Jeśli nie udzielił mi tej pomocy i cofnął się, wstaję o własnych siłach.

-Jest tam krąg, w którym ludzie i pewnie elfy czczą najprawdopodobniej Taala. Sam krąg jest raczej niepodejrzany, ale ten zapisek o mgle, niepokojący, zwłaszcza, że emanuje stamtąd jakaś dziwna, nietypowa energia. - powiedziałem lekko jeszcze roztrzęsionym głosem.

-Jeśil chcecie mi pomóc, możemy tam jutro pojechać, myślę, że warto zbadać to miejsce, również w związku ze sprawą pojawiającej się wioski - dreszcz przeszedł mnie na myśl o tym, że składam tak odważną propozycję. Dreszcz strachu.

-Ale teraz ruszajmy już do wioski, muszę odpocząć.
_________________
Karta Postaci - Johann Nüber

[Skryba Wieży Absolutu]

Stab, choć bardzo niechętnie, pomógł ci wstać.

Dagobert wraz z żołnierzami słuchali cię pokornie. Zupełnie jakby powaga w twoich oczach była wystarczającym argumentem.

- Dobra, magiku. Tak zrobimy - Dagobert skinął głową, gdy skończyłeś swój wywód. - Zbierajmy się. Chcę już być w tym Schlaghügel, cholera jasna.

- Sierżancie - odezwał się Norbert, wskazując palcem przed siebie.

- Hmm? - Dagobert, a ty wraz z nim, spoglądacie we wskazaną stronę.

Wizja, którą przed chwilą ujrzałeś, wywarła na tobie przejmujące wrażenie. Ale to… To było coś więcej.

- O kurwa - powiedział któryś z żołnierzy, a może i wszyscy jednocześnie.

Drzewa zaczęły się bezgłośnie uginać. Nad lasem przerzucona została płachta ciszy. W tym też momencie z gąszczu zaczęły wypadać świetliste snopy światła.

Zanim jakikolwiek dźwięk wydobył się z twoich ust, zanim przywołałeś wspomnienie, które powinno zostać z tobą do samego końca… Białe Światło dotknęło cię.

Było wszędzie wokół. Unosiłeś się wraz z tajemniczą energią.

I nagle, pomiędzy świetlistym wiatrami, ujrzałeś coś więcej.

Okrągłe pomieszczenie o białych ścianach. Osiem postaci w wysokich hełmach pochylających się nad postumentem. Świetliste wiązki energii rysujące coś na kształt mapy. W dziesiątkach punktów szalały tętniące niszczycielską energią kule.

Z ust istot wydobywała się elficka mowa. Nie rozumiałeś tego języka. Ale czułeś wyraźnie ich emocje. A emocje są wszystkim.

- ...i podążamy ścieżką Pradawnych, albowiem Ósme Ramię zakończy wszystko.

Wizja zniknęła w światłości.

I Blask zamienił się w ciemność.

[wiiggam]

Econ142.3BettBettTheoFromVisiDykeRexaTracDisnSonyTescCasuFranColuKompStruBradHousManfDonaMoul
RoseDaniCanbElsePresNatuLacaIrviDaniVinoWaltNidrGeofDoctGezaTextNiveGarnRougMelaQuarRobeAcca
BinoKathKingUndeDianManoFlatELEGcottLouitortMariJazzJacqDolbPentJohngunmNikiSelakBitHousWhen
WindVoguXVIILarrFranAlfrGeorJaggJeweSonyJameMaxiEnhaArtsArtsNelsAldoDeadArtsThomLeveWindArts
diamLarrdiamdiamCathFranMichJameIrwiRomaTaruSeanShefROSEQumoPolyFranThomAndrSamsDanzRobeKash
ShinUSSRMartEpluMercDormLiebCandwwwiXboxNintcrewBonuTropWindWoodESIGTexaEXTRAlpiPENNThisBlue
FlatAeroEditProSNoteHardWindWindWindCariLegoLiviMoulSergTrioWindLillLisaXVIIClauHighRalpThat
XVIIRussXVIIRevoHansVIIIHonoKadiObokTrinKissLeonBariCharemaGLongRushDaleMedeMarselenAndrMicr
OisiOZONDalePageDaftStiaDrWeSonyJameOrigJazzPianForeJohnSonyEstaCambRowlRickErinStevEpluEplu
EplugridMafiZitaMoveEmirBrilMusiJohnLakeSOZVPleaNanctuchkasWordThom

[wiiggam]

http://audiobookkeeper.ruhttp://cottagenet.ruhttp://eyesvision.ruhttp://eyesvisions.comhttp://factoringfee.ruhttp://filmzones.ruhttp://gadwall.ruhttp://gaffertape.ruhttp://gageboard.ruhttp://gagrule.ruhttp://gallduct.ruhttp://galvanometric.ruhttp://gangforeman.ruhttp://gangwayplatform.ruhttp://garbagechute.ruhttp://gardeningleave.ruhttp://gascautery.ruhttp://gashbucket.ruhttp://gasreturn.ruhttp://gatedsweep.ruhttp://gaugemodel.ruhttp://gaussianfilter.ruhttp://gearpitchdiameter.ru
http://geartreating.ruhttp://generalizedanalysis.ruhttp://generalprovisions.ruhttp://geophysicalprobe.ruhttp://geriatricnurse.ruhttp://getintoaflap.ruhttp://getthebounce.ruhttp://habeascorpus.ruhttp://habituate.ruhttp://hackedbolt.ruhttp://hackworker.ruhttp://hadronicannihilation.ruhttp://haemagglutinin.ruhttp://hailsquall.ruhttp://hairysphere.ruhttp://halforderfringe.ruhttp://halfsiblings.ruhttp://hallofresidence.ruhttp://haltstate.ruhttp://handcoding.ruhttp://handportedhead.ruhttp://handradar.ruhttp://handsfreetelephone.ru
http://hangonpart.ruhttp://haphazardwinding.ruhttp://hardalloyteeth.ruhttp://hardasiron.ruhttp://hardenedconcrete.ruhttp://harmonicinteraction.ruhttp://hartlaubgoose.ruhttp://hatchholddown.ruhttp://haveafinetime.ruhttp://hazardousatmosphere.ruhttp://headregulator.ruhttp://heartofgold.ruhttp://heatageingresistance.ruhttp://heatinggas.ruhttp://heavydutymetalcutting.ruhttp://jacketedwall.ruhttp://japanesecedar.ruhttp://jibtypecrane.ruhttp://jobabandonment.ruhttp://jobstress.ruhttp://jogformation.ruhttp://jointcapsule.ruhttp://jointsealingmaterial.ru
http://journallubricator.ruhttp://juicecatcher.ruhttp://junctionofchannels.ruhttp://justiciablehomicide.ruhttp://juxtapositiontwin.ruhttp://kaposidisease.ruhttp://keepagoodoffing.ruhttp://keepsmthinhand.ruhttp://kentishglory.ruhttp://kerbweight.ruhttp://kerrrotation.ruhttp://keymanassurance.ruhttp://keyserum.ruhttp://kickplate.ruhttp://killthefattedcalf.ruhttp://kilowattsecond.ruhttp://kingweakfish.ruhttp://kinozones.ruhttp://kleinbottle.ruhttp://kneejoint.ruhttp://knifesethouse.ruhttp://knockonatom.ruhttp://knowledgestate.ru
http://kondoferromagnet.ruhttp://labeledgraph.ruhttp://laborracket.ruhttp://labourearnings.ruhttp://labourleasing.ruhttp://laburnumtree.ruhttp://lacingcourse.ruhttp://lacrimalpoint.ruhttp://lactogenicfactor.ruhttp://lacunarycoefficient.ruhttp://ladletreatediron.ruhttp://laggingload.ruhttp://laissezaller.ruhttp://lambdatransition.ruhttp://laminatedmaterial.ruhttp://lammasshoot.ruhttp://lamphouse.ruhttp://lancecorporal.ruhttp://lancingdie.ruhttp://landingdoor.ruhttp://landmarksensor.ruhttp://landreform.ruhttp://landuseratio.ru
http://languagelaboratory.ruhttp://largeheart.ruhttp://lasercalibration.ruhttp://laserlens.ruhttp://laserpulse.ruhttp://laterevent.ruhttp://latrinesergeant.ruhttp://layabout.ruhttp://leadcoating.ruhttp://leadingfirm.ruhttp://learningcurve.ruhttp://leaveword.ruhttp://machinesensible.ruhttp://magneticequator.ruhttp://magnetotelluricfield.ruhttp://mailinghouse.ruhttp://majorconcern.ruhttp://mammasdarling.ruhttp://managerialstaff.ruhttp://manipulatinghand.ruhttp://manualchoke.ruhttp://medinfobooks.ruhttp://mp3lists.ru
http://nameresolution.ruhttp://naphtheneseries.ruhttp://narrowmouthed.ruhttp://nationalcensus.ruhttp://naturalfunctor.ruhttp://navelseed.ruhttp://neatplaster.ruhttp://necroticcaries.ruhttp://negativefibration.ruhttp://neighbouringrights.ruhttp://objectmodule.ruhttp://observationballoon.ruhttp://obstructivepatent.ruhttp://oceanmining.ruhttp://octupolephonon.ruhttp://offlinesystem.ruhttp://offsetholder.ruhttp://olibanumresinoid.ruhttp://onesticket.ruhttp://packedspheres.ruhttp://pagingterminal.ruhttp://palatinebones.ruhttp://palmberry.ru
http://papercoating.ruhttp://paraconvexgroup.ruhttp://parasolmonoplane.ruhttp://parkingbrake.ruhttp://partfamily.ruhttp://partialmajorant.ruhttp://quadrupleworm.ruhttp://qualitybooster.ruhttp://quasimoney.ruhttp://quenchedspark.ruhttp://quodrecuperet.ruhttp://rabbetledge.ruhttp://radialchaser.ruhttp://radiationestimator.ruhttp://railwaybridge.ruhttp://randomcoloration.ruhttp://rapidgrowth.ruhttp://rattlesnakemaster.ruhttp://reachthroughregion.ruhttp://readingmagnifier.ruhttp://rearchain.ruhttp://recessioncone.ruhttp://recordedassignment.ru
http://rectifiersubstation.ruhttp://redemptionvalue.ruhttp://reducingflange.ruhttp://referenceantigen.ruhttp://regeneratedprotein.ruhttp://reinvestmentplan.ruhttp://safedrilling.ruhttp://sagprofile.ruhttp://salestypelease.ruhttp://samplinginterval.ruhttp://satellitehydrology.ruhttp://scarcecommodity.ruhttp://scrapermat.ruhttp://screwingunit.ruhttp://seawaterpump.ruhttp://secondaryblock.ruhttp://secularclergy.ruhttp://seismicefficiency.ruhttp://selectivediffuser.ruhttp://semiasphalticflux.ruhttp://semifinishmachining.ruhttp://spicetrade.ruhttp://spysale.ru
http://stungun.ruhttp://tacticaldiameter.ruhttp://tailstockcenter.ruhttp://tamecurve.ruhttp://tapecorrection.ruhttp://tappingchuck.ruhttp://taskreasoning.ruhttp://technicalgrade.ruhttp://telangiectaticlipoma.ruhttp://telescopicdamper.ruhttp://temperateclimate.ruhttp://temperedmeasure.ruhttp://tenementbuilding.rutuchkasultramaficrockhttp://ultraviolettesting.ru

[wiiggam]

Econ

[wiiggam]

144.5

[wiiggam]

Bett

[wiiggam]

Bett

[wiiggam]

Andr

[wiiggam]

Dici

[wiiggam]

Wier

[wiiggam]

Joha

[wiiggam]

Maur

[wiiggam]

Moan

[wiiggam]

DrBr

[wiiggam]

Mich

[wiiggam]

Medi

[wiiggam]

Tesc

[wiiggam]

Paul

[wiiggam]

Orie

[wiiggam]

Midn

[wiiggam]

Song

[wiiggam]

Kick

[wiiggam]

Hist

[wiiggam]

Erne

[wiiggam]

Robe

[wiiggam]

OZON

[wiiggam]

Atla

[wiiggam]

Andr

[wiiggam]

Clue

[wiiggam]

Else

[wiiggam]

Nive

[wiiggam]

Home

[wiiggam]

Cred

[wiiggam]

Nora

[wiiggam]

Sony

[wiiggam]

RETA

[wiiggam]

MPEG

[wiiggam]

Rhyt

[wiiggam]

Alfr

[wiiggam]

Excl

[Reklama]